สามีข้าขยันเกินไปแล้ว (ซีรีส์วิวาห์ไร้ใจ)

สามีข้าขยันเกินไปแล้ว (ซีรีส์วิวาห์ไร้ใจ)

ซูเหยา

คำโปรย

เนื่องจากอดีตของนางฉาวโฉ่น่าอับอาย นอกจากชายชราผู้นั้น ฟางเหมยก็ไม่คิดว่าจะมีบุรุษจากสกุลใดกล้าแต่งนางเป็นภรรยาได้อีก นึกไม่ถึงว่าโชคชะตาจะเล่นตลก ทำให้นางได้เป็นเจ้าสาวขององค์ชายรัชทายาท

.................................

ในคืนเข้าหอนางก็แค่หวังว่าจะรอด เพราะการแต่งงานไม่ได้มาจากความรัก ยิ่งไปกว่านั้นนางยังแทบไม่รู้จักเขา

แต่เหยื่อตัวน้อยอย่างนางกลับ... ไม่รอด

องค์ชายรัชทายาทผู้สุขุม ทว่าในคืนเข้าหอ เขาไม่ได้ดูสุขุมอีกแล้ว

ในสายตาของฟางเหมย คนผู้นี้เหมือนราชสีห์หิวเหยื่อ

เขาจุมพิต...

ซุกไซ้...

สำรวจเหยื่ออย่างละเอียดลออ...

กลืนกินอย่างช้าๆ...

ปลอบใจเป็นบางครั้งเพื่อให้นางสงบลง...

และ

และไม่ใช่ครั้งเดียวที่ราชสีห์เห็นนางเป็นอาหารอันโอชะ

ทุกราตรีหลังจากวันเข้าหอ เป็นทุกราตรีที่สามีขยันอย่างยิ่งที่จะสวาปามนาง

..................

แนะนำนิยายอีกเรื่องในซีรีส์ค่า

#ท่านพี่เข้าหอกับข้าซะที โดย ผิงอัง

‘ปิง เยว่ชิง’ จอมพยศไม่เห็นด้วยที่จะแต่งงานกับคนที่บิดาเลือกหาให้ นางไม่รู้จักเขา ไม่แม้แต่จะเห็นหน้าหรือรู้จักชื่อแซ่ ครั้นนางจะปฏิเสธงานแต่งงานก็ดูเหมือนเป็นลูกอกัตญญู ดังนั้นนางจึงจำหาวิธีทำให้ ‘คุณชายหวง หยวนซือ’ เปลี่ยนใจไม่แต่งกับนางเอง

แต่สวรรค์ช่างใจร้าย! ชายที่นางพยายามปฏิเสธความสัมพันธ์ ดันเป็นชายที่นางมีใจให้ตั้งแต่แรกพบหน้า!!

งานนี้นางถอยหลังกลับไม่ได้แล้ว นอกจากต้องทำทุกวิถีทางเพื่อมัดใจเขา

ทว่าเรื่องกลับไม่ง่ายเช่นนั้น ไม่ว่านางจะทอดสะพานให้เขามากแค่ไหน งัดจริตมารยาหญิงร้อยเล่มเกวียนมาใช้ อ่อยเขาทุกวิถีทาง คนใจร้ายก็ยังแกล้งหูหนวกตาบอดไม่ใส่ใจ!!

เฮ้อ... ท่านพี่เข้าหอกับข้าซะที

- - - - -

“ท่านพี่ไม่อยากแต่งงานกับข้าหรอกหรือ” นานเป็นอึดใจกว่าเยว่ชิงถึงพูดออกมาได้ แม้ใบหน้าของนางจะไม่มีหยาดน้ำตา แต่หัวใจของนางกลับเจ็บหนึบราวกับถูกใครเชือดเฉือนเนื้อใจ

“ไม่แม้แต่จะคิด”

หญิงสาวเซเล็กน้อย กระบอกตาร้อนผ่าว “แล้วที่ท่านทำดีกับข้าเล่า ทั้งขนม ทั้งเครื่องประดับ ที่ท่านพี่มอบให้ข้า” พูดออกมาแล้วนางยิ่งรู้สึกเจ็บปวดยิ่งกว่าเดิม ภาพของเขาเริ่มพร่าเรือนเมื่อหยาดน้ำตาไหลมาคลอ

“ข้าไม่เคยใส่ใจเรื่องนั้น” หยวนซือกล่าวอย่างเย็นชา จากนั้นเขาก็หยิบม้วนกระดาษออกมาจากเสื้อ “นี่คือหนังสือหย่า ข้าเขียนชื่อประทับตราลงไปแล้ว แค่เจ้าลงชื่อเท่านั้นความเป็นสามีภรรยาของเราก็จะจบสิ้นลง”

นี่มันคืนวิวาห์นะ เขาทำกับนางเช่นนี้ได้อย่างไร!!!

“เหตุใดท่านพี่ถึงใจร้ายกับข้านัก” นางถามทั้งน้ำตา

“เพราะข้ามีสตรีที่ข้ารักแล้วน่ะสิ อีกอย่างข้าไม่ต้องการมีเมียหน้าเหมือนม้า!”